Kont Dracula’nın fantastik ülkesine hoşgeldik!

Son günlerde en çok duyduğum soru “Romanya nereden çıktı Bahar” olabilir. Her şey haritadaki yerine bakmamla ve neden şimdiye kadar gitmediğime şaşırmamla başladı. İstanbul Antalya arasında bir yermiş sonuçta. Bu kadar yakın olunca otomobille gitme fikri hasıl oldu. Öncelikle bana en çok sorulan öbür soruların karşılığını vereyim: Otomobile yeşil sigorta yaptırmak gerekiyor. Dereköy Hudut Kapısı’ndan çıkmayı planladığım için ve orası da küçük bir kapı olduğundan, gitmeden yeşil sigortamı ve otomobilimin yurtdışı ek kaskosunu yaptırdım. Yurtdışı çıkış harcımı yatırdım. En değerlisi, Bulgaristan ve Romanya otobanlarını kullanabilmem için gerekli Vignette’i internetten alarak tam tekmil yola koyuldum. Kapıkule’den çıkacaklar için bu kadar hazırlığa gerek yok. Sondan geçerken yapabilirsiniz. Tüm bunlardan evvel natürel ki geçerli bir ‘Schengen’ vizenizin ya da yeşil pasaportunuzun olması gerekiyor.

Birden fazla şato var

Köstence’ye akşam saatlerinde girdik. O denli hoştu ki kentin ışıkları. Genelde herkes Türkçe konuşuyordu. Ülkede müzeler pazartesi ve salı kapalı olduğu için Köstence’de biraz dolandıktan sonra 4.5 saat uzaklıktaki Bükreş’e geçtik. Kent merkezinde birinci ziyaret etmek istediğim yer Atatürk heykeliydi. Türkçe “Yurtta sulh, cihanda sulh” yazısını ve Ceddimizin büstünü gördükten sonra duygusal anlar yaşadım natürel. Yabancı bir ülkenin başşehrinde hangi ülke başkanının büstü var öbür?

Dimitrie Gusti Ulusal Köy Müzesi muhakkak görülmeye değer

Bükreş’te gezilecek yerler biraz dağınık fakat birkaç saatte gezip bitirmeyi başardık. Sabah da erkenden Dimitrie Gusti Ulusal Köy Müzesi’ne koştuk. Başka müzeler yeniden kapalıydı. Köy müzesi içindeki meskenler köylerden sökülüp burada yine monte edilmiş. Birinci başta sahipleri de burada yaşamış lakin sonradan öbür yere yerleştirilmişler. Akabinde köy müzeye dönüştürülmüş. Şöyle bir dolanır çıkarız demiştik lakin saatlerce çıkamadık. Katiyen görülmeye bedel.

Peleş Kalesi

Ve artık Transilvanya için hazırdık. Buraya asıl gitme hedefim ‘Dracula’ya ilham olmuş şatoları görmek ve en büyük hayalim Top Gear Listesi’nde dünyanın en hoş yolu seçilmiş Transfagaraşan yolunu geçmekti. Birinci sırada Peleş Kalesi vardı. Günlerden salı olduğu için tekrar kapalıydı lakin uzaktan da olsa görürüz diyerek koşarak gittik. Aracı aşağıda bırakıp bir süre yürüdükten sonra birden başımı kaldırdığımda gördüm o süper şatoyu. Dedikleri kadar varmış. Doruğun üzerindeki kaleye yanlışsız yemyeşil çimenlerin üzerinden koştuğumu hatırlıyorum. Tam amacımıza vardığımızda da güvenlik görevlisiyle burun buruna geldik. Oysaki saat 17.00 olmuş ve bahçesindeki herkesi dışarı kovalamakla meşguldü. Kalenin içini gezemedik. Az ötedeki Pelişör Kalesi’ni turladık. Akabinde kayak merkeziyle ünlü Sinaia kasabasına geçtik. Epey yüksek bir irtifadaydık, epey üşümüştük. 

Gece kamp yapacak olmamız dışında bir sorun yoktu. Biraz soğuk bir gece geçirsek bile sabah pırıl pırıl güneşli bir güne uyandık ve ‘Artık Peleş Kalesi’nin içini gezebileceğiz’ diye düşünerek heyecanlandık.

Tabii Romanya’da işler pek o denli yürümüyormuş. Saatlerce kapısında açılmasını beklesek de saat 11.00’de pes edip Bran Kalesi’ne gerçek devam etmek zorunda kaldık. Sinaia ile kalenin ortasında yol Transfagaraşan’ı aratmayacak hoşluktaydı. Bizim neslin yakından tanıdığı ressam Bob Ross sanki buralarda mı yaşamıştı da o mükemmel sonbahar tablolarını çizmişti? Bu coğrafyaya bu mevsimde gitmek ne kadar yanlışsız bir kararmış oysaki.

Bran Kalesi ‘Dracula’ kitabındaki tasvire en çok uyan yapı. Kazıklı Voyvoda burada bir müddet mahpus yatmış.

Cadıların yakıldığı yer

Bran Kalesi ünlü ‘Dracula’ kitabındaki tasvire en çok uyan yapı olarak biliniyor. ‘Dracula’ya ilham olmuş Vlad Tepeş, namı başka Kazıklı Voyvoda burada kısa bir mühlet mahpus yatmış. Kale Osmanlılara karşı korunma gayesiyle yapılmış. İçeride çokça Dracula nesnesi sergileniyor. Bir de özel biletle girilen, azap aletlerinin sergilendiği dehşet koridoru var ancak bu vahşeti bir de üstüne para vererek görmek istemedim. Etrafta Dracula üzere giyinmiş çokça gotik tip dolanıyordu zati. Bran Kalesi ile Broşov ortası epey kısa. Broşov bir saatte gezebileceğiniz bir yer. Evvelden cadı olduğu düşünülenlerin yakıldığı bir meydanı ve çabucak yanındaki Kara Kilise’yi gezmeniz kâfi.

Masal üzere…

Raşnov Kalesi ziyareti sonrası en çok merak ettiğim yerlerden biri olan UNESCO Dünya Mirası kapsamında müdafaa altına alınmış Viscri Köyü’ne hakikat ilerledik. Bir öteki özelliği Kral Charles’ın köyü çok beğenmesi ve oradan konut satın almasıymış. Nitekim masal üzere bir yerdi. Arabayı park edip hükümdarın meskenini aradık. Meğerse arabayı aslında tam konutun önüne park etmişim ve haberim bile yokmuş. Sonra meskeni gezmek için saat artık geç olmuştu. Bari “Yemek yiyelim” dedik. Aklımda Romanya’nın ünlü fasulye çorbası ‘Ciorba de fasole cu ciolan’ vardı. Olağanda yuvarlak bir ekmek içinde servis edilmesi gereken çorba tabakta geldi. Duru bir su içinde yüzen fasulyeler ve kocaman eriklerle doluydu. Kimin fikriymiş bu erikleri çorbaya atmak bilmiyorum fakat pek uygun değildi bence. Armutla da yapılıyormuş.

Gece kamp alanı bulmak pek güç olmadı. Sabah soluğu direkt Charles’ın meskeninde aldık fakat saat 11.00’de açılıyordu. Romanya’yı onların saat dilimine nazaran gezmeye kalkmak, aylar süren seyahat demekmiş. Bekleyemezdik lakin tam ben meskeni çekerken kapıyı açıp biri içeri giriverdi. Gerisinden koşup müsaade istedim ve en azından avlusuna girip meskeni görebildim.

Sırada Sighişoara vardı. Bir saatte çok rahat gezebileceğiniz kentin en kıymetli özelliği meydanındaki sarı binada Dracula’nın doğmuş olma ihtimali. Bu gerçek mi bilinmiyor fakat birebir vakitte bir restoran olan binanın girişinde bu türlü bir tabela var. İki adım ötesinde saat kulesi heybetiyle görülmeye kıymet.

Artık rotanın sonlarına gerçek gelirken son bir durağımız kalmıştı. En fotojenik olduğu söylenen Corvin Kalesi. 4 saatlik seyahatten sonra maksadımıza ulaştık. Hakikaten çok ihtişamlıydı. Birebir sinemalardaki üzere asma bir köprüyle kaleye giriliyordu. Bu kalede Türk esirler tutulurmuş. Türkler o denli eli kolu bağlı durur mu? Kaçmak için tüneller kazmışlar. O tünellerden su çıkınca ödül olarak özgürlüklerine kavuşmuşlar. Gittiğinizde kuyuyu ve duvarda yazan Osmanlıca yazıları görmeyi unutmayın. Bran Kalesi’nde kaçtığımız azap aletlerinden burada kurtulamadık ve insanların kazığa oturtuldukları zindanlarda buluverdik kendimizi. Katiyetle görmek istemezdim.

Ülkeden çıkmadan evvel ‘Kaya heykelini görmek gerek’ diye düşündük. Oraya gece varabildik. Masmavi bir ışıkla aydınlatılmıştı. Romanya’nın simgesi olan bu 55 metre yükseklikte ve 25 metre eninde, kayalara oyulmuş heykel, Roma imparatorlarına karşı savaşan Decebalus’a ithafen yapılmış. Ülke için ulusal kıymeti var. Avrupa’nın en yüksek kaya kabartması olarak da tarihe geçmiş. Önünde bir dere ve göl var. Görüntü tek sözle enfes.