Ankara’da pek çok sivil toplum kuruluşu, Tüketici Hakları Derneği’nin çağrısı ile açlığı, yoksulluğu ve hayat pahalılığını protesto etmek için Adakale Sokak’ta bir araya geldi. Protestoya katılan vatandaşlar yaşadıkları sıkıntıları şöyle anlattı:
“KİRA VERMEDİĞİM HALDE ZORLANIYORUM”
Seyhan Palazoğlu (emekli): Ankara’nın nüfusu 6 milyonsa burada en az 6 bin kişi beklerdim. Dört duvar arasında herkes pahalılıktan yakınıyor. 10 günde bir fiyatlara zam geliyor. Ama eyleme gelince bulamıyoruz yeterli sayıyı. Biz mi kendimizi anlatamıyoruz başka bir problem mi var? Ben tek yaşadığım halde zorlanıyorum. Ev kirası vermediğim halde zorlanıyorum. Emekli memur maaşıyla 3-4 çocuk okutanı düşünelim bir de. Ev kirası ödeyeni düşünelim. Ev kiralarını söylememe gerek yok. 3-4 katına çıktı ev kiraları. Boş tencerenin kaynamasını istiyorlar, boş tencere kaynamaz.
“OĞLUM OKULU BIRAKTI ŞOFÖRLÜK YAPIYOR”
Selma Solmaz (emekli): Oğlum Gazi Üniversitesi’nin son sınıfını okulunu bıraktı. 11 bin lira maaşla şoförlük yapacağım diye uğraşıyor. Bu hak mı? Bu reva mı bize? Cumhurbaşkanı niye bize sahip çıkmıyor Suriyelilere, Iraklılara, İranlılara sahip çıkıyor? Biz Atatürk’ün halkıyız. Bize de sahip çıksın. 4 bin 290 liraya çıkmış benim maaşım. Benim kızım okuyor ve çalışarak okuyor. Markette çalışıyor. Derslerine konsantre olamıyor. O da mı okulunu yarım bıraksın? Hani Emine Erdoğan diyordu “Kız çocuklarını okutacağız, sahip çıkacağız.” Niye benim kızıma sahip çıkılmıyor. Bu ülkenin vatandaşı değil mi benim çocuğum?
“MAAŞ 12 BİN 400 TL, KİRA 16 BİN TL”
Ahmet Taş (emekli öğretmen): 25 yıl 5 ay devlete hizmet ettikten sonra emekli oldum ama çalışmak zorundayım. Aldığım emekli maaşı 12 bin 400 lira. Ankara’da en düşük ev kirası 16 bin lira. Emeklilerin 7 bin 500 lira ücret aldığı bir ülkede yaşamanın son derece güç olduğu koşullarda emeklilerin birbirine sahip çıkması gerek. (ANKA)
